Parijs

Ik worstel. Ik worstel al een week. Er gebeuren dingen in de wereld die niet goed zijn en iedereen heeft een mening. Het journaal staat bol van de interviews, demonstraties in heel Europa en kranten hebben grote koppen. Er wordt een aanslag gepleegd waarbij mensen bewust en opzettelijk worden gedood. Ik zie nare beelden op tv en ik probeer uit alle macht te voorkomen dat ik me verlies in het verdriet.  De basis van het conflict is het geloof. Nou is dat natuurlijk niks nieuws, het geloof is al eeuwen een reden voor oorlog. Velen vinden het eigen geloof het beste en het enige juiste. Het doodmaken van medemensen vanwege het geloof gebeurd al sinds de mensheid bestaat. Dat spreekt het niet goed maar zijn wel feiten. Wat er gebeurde in de begintijden van het Christendom, in de middeleeuwen of tijdens de tweede wereld oorlog, het zijn allemaal oorlogen omdat de ene partij bepaalde waarden hecht aan zijn eigen ideeën en als enige uitweg ziet het monddood maken van de andere partij. Of de discussie beëindigd door de ander neer te slaan. Niet voor het eerst in de geschiedenis gebeurd dat letterlijk, en door een regen van kogels. Wat maakt deze aanslag erger dan anderen? Is het dat het dicht bij je bed gebeurd ? In die mooie stad, die je associeert met romantisch weekendjes weg met je lief ? De genocide in Ruwanda in 1994 was heftiger en net zo harteloos maar misschien iets verder van ons bed. Is het dat je live op tv kunt volgen wat er gebeurd in Parijs ? Je ziet het interview met de vrouw die zich met haar baby kon verstoppen in een koelcel en daardoor overleefde. Je kijkt naar je eigen kind en beseft welke emotie er speelt. 

Je ziet op tv de mensen van de Franse politie de supermarkt instormen onder heftig vuurgevecht en realiseert je dat elk van hen een vrouw heeft, een moeder en kinderen. Je weet dat elk van de omgekomen mensen een leven heeft, lief heeft gehad en dat er kinderen zijn die zonder die ouder moeten opgroeien. En je hart bloedt.

Nadat de aanslagen gepleegd zijn ontstaat in dit geval een discussie over de vrijheid van meningsuiting. In Europa hebben we vrijheid hoog in het vaandel. Ik niet minder dan anderen. Je moet kunnen zijn wie je bent en kunnen doen waar je hart je heen brengt. Maar aan de basis daarvan ligt respect. Respect voor de mening van een ander en respect dat de vrijheid die jij claimt ook door een ander geclaimd kan worden. Geeft dat je het recht om je respectloos over het geloof van anderen uit te laten ? Ik denk van niet, en dat is misschien een groot deel van mijn worsteling van deze week. Ik kijk naar het journaal waar duizenden mensen protesteren tegen het geweld. Ik vind dat fantastisch, dat mensen laten zien “ik ben het hier niet mee eens”. Maar al die borden die men hoog houdt met de tekst “je suis Charlie” dat kan ik dan niet plaatsen. Dat niemand het recht heeft een ander te doden lijkt me helder maar het blad is provocerend. Bewust en zeer doeltreffend provoceert men het geloof van een ander, waarmee je eigenlijk naar mijn idee ook aangeeft dat je vindt dat je zelf beter bent. Nogmaals, het geeft de ander niet het recht over jou leven te beslissen. Maar het getuigd wel van een gebrek aan respect. En respect staat aan het begin van alle vrede. Het gevoel dat we met zijn allen deze aarde delen en eigenlijk allemaal het zelfde willen. In vrede leven en onze kinderen grootbrengen in een liefdevolle samenleving. Ik deel dit stukje van de wereld met jou en samen zullen we bidden. Ik tot mijn God en jij tot jouw God. Ik praat met respect over jou keuzes en jij met respect over de mijne. En we lachen samen om de grapjes die onze kinderen uithalen.

Het door de aanslag getroffen blad Charlie Hebdo verschijnt vandaag weer, voor het eerst sinds de aanslag. Volgens de kranten stond het blad voor de aanslag op het punt van financiële ondergang. Vandaag verschijnt het in een oplage van 3 tot 5 miljoen stuks, waar het anders slechts 70.000 exemplaren verkocht. Er wordt gevochten om de bladen en binnen  enkel uren is er in heel Frankrijk geen één meer te krijgen. Er stromen miljoenen euro’s aan opbrengsten richting de bankrekening van het blad.  Op de Marktplaats wordt het blad aangeboden voor prijzen van   € 5,00 tot   € 250,00 (!)  per stuk.  Er lijkt dus toch een winnaar in dit verhaal. 

Ik worstel. Ik worstel al een week. En vandaag wordt het er niet beter op……