Ik worstel. Ik worstel al een week. Er gebeuren dingen in de
wereld die niet goed zijn en iedereen heeft een mening. Het journaal staat bol
van de interviews, demonstraties in heel Europa en kranten hebben grote koppen.
Er wordt een aanslag gepleegd waarbij mensen bewust en opzettelijk worden
gedood. Ik zie nare beelden op tv en ik probeer uit alle macht te voorkomen dat
ik me verlies in het verdriet. De basis
van het conflict is het geloof. Nou is dat natuurlijk niks nieuws, het geloof
is al eeuwen een reden voor oorlog. Velen vinden het eigen geloof het beste en
het enige juiste. Het doodmaken van medemensen vanwege het geloof gebeurd al
sinds de mensheid bestaat. Dat spreekt het niet goed maar zijn wel feiten. Wat
er gebeurde in de begintijden van het Christendom, in de middeleeuwen of
tijdens de tweede wereld oorlog, het zijn allemaal oorlogen omdat de ene partij
bepaalde waarden hecht aan zijn eigen ideeën en als enige uitweg ziet het
monddood maken van de andere partij. Of de discussie beëindigd door de ander
neer te slaan. Niet voor het eerst in de geschiedenis gebeurd dat letterlijk,
en door een regen van kogels. Wat maakt deze aanslag erger dan anderen? Is het
dat het dicht bij je bed gebeurd ? In die mooie stad, die je associeert met
romantisch weekendjes weg met je lief ? De genocide in Ruwanda in 1994 was
heftiger en net zo harteloos maar misschien iets verder van ons bed. Is het dat
je live op tv kunt volgen wat er gebeurd in Parijs ? Je ziet het interview met
de vrouw die zich met haar baby kon verstoppen in een koelcel en daardoor
overleefde. Je kijkt naar je eigen kind en beseft welke emotie er speelt.
Je
ziet op tv de mensen van de Franse politie de supermarkt instormen onder heftig
vuurgevecht en realiseert je dat elk van hen een vrouw heeft, een moeder en
kinderen. Je weet dat elk van de omgekomen mensen een leven heeft, lief heeft
gehad en dat er kinderen zijn die zonder die ouder moeten opgroeien. En je hart
bloedt.
Nadat de aanslagen gepleegd zijn ontstaat in dit geval een
discussie over de vrijheid van meningsuiting. In Europa hebben we vrijheid hoog
in het vaandel. Ik niet minder dan anderen. Je moet kunnen zijn wie je bent en
kunnen doen waar je hart je heen brengt. Maar aan de basis daarvan ligt
respect. Respect voor de mening van een ander en respect dat de vrijheid die
jij claimt ook door een ander geclaimd kan worden. Geeft dat je het recht om je
respectloos over het geloof van anderen uit te laten ? Ik denk van niet, en dat
is misschien een groot deel van mijn worsteling van deze week. Ik kijk naar het
journaal waar duizenden mensen protesteren tegen het geweld. Ik vind dat
fantastisch, dat mensen laten zien “ik ben het hier niet mee eens”. Maar al die
borden die men hoog houdt met de tekst “je suis Charlie” dat kan ik dan niet
plaatsen. Dat niemand het recht heeft een ander te doden lijkt me helder maar
het blad is provocerend. Bewust en zeer doeltreffend provoceert men het geloof
van een ander, waarmee je eigenlijk naar mijn idee ook aangeeft dat je vindt
dat je zelf beter bent. Nogmaals, het geeft de ander niet het recht over jou
leven te beslissen. Maar het getuigd wel van een gebrek aan respect. En respect
staat aan het begin van alle vrede. Het gevoel dat we met zijn allen deze aarde
delen en eigenlijk allemaal het zelfde willen. In vrede leven en onze kinderen
grootbrengen in een liefdevolle samenleving. Ik deel dit stukje van de wereld
met jou en samen zullen we bidden. Ik tot mijn God en jij tot jouw God. Ik
praat met respect over jou keuzes en jij met respect over de mijne. En we
lachen samen om de grapjes die onze kinderen uithalen.
Het door de aanslag getroffen blad Charlie Hebdo verschijnt
vandaag weer, voor het eerst sinds de aanslag. Volgens de kranten stond het
blad voor de aanslag op het punt van financiële ondergang. Vandaag verschijnt
het in een oplage van 3 tot 5 miljoen stuks, waar het anders slechts 70.000
exemplaren verkocht. Er wordt gevochten om de bladen en binnen enkel uren is er in heel Frankrijk geen één
meer te krijgen. Er stromen miljoenen euro’s aan opbrengsten richting de
bankrekening van het blad. Op de Marktplaats
wordt het blad aangeboden voor prijzen van € 5,00 tot € 250,00 (!)
per stuk. Er lijkt dus toch een
winnaar in dit verhaal.
Ik worstel. Ik worstel al een week. En vandaag wordt het er
niet beter op……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten