Humor

Nieuwjaarsdag 2015. Het vuurwerk is verstomd, de oliebollen koud en taai. In menig huishouden wordt de restanten van de te duur gekochte en “niet-te-zuipen-maar-vooruit-het-is-oud-en-nieuw” champagne door de gootsteen gespoeld. Wat ons rest is oude vaat en nieuwe agenda’s. Vannacht, na dat de klok ons het nieuwe jaar in had getikt, dronken we op 2015 en wenste we onze dierbare een bijzonder fijn nieuwjaar toe. In sommige huizen was het een feest, in andere gaat het licht uit en gaat men slapen. Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Zelf ging bij ons, zo vlak nadat het eerste vuurwerk erdoorheen was, de TV aan om de oudejaarsconference van Youp van ’t Hek te kijken. Misschien wat vreemd geprogrammeerd, met het nieuwe jaar dat vers op kansen lag te wachten, om het jaar te starten met achteruitkijken. Maar goed, Youp is meestal goed om eens voor te gaan zitten en te zien hoe hij zich scheldend door het oude jaar heen jaagt. En dat was precies wat er gebeurde. Een uurtje of anderhalf prettig vermaak met af en toe een lachsalvo. Op de avond van de eerste dag van 2015 werd de conference van Guido Weijers, die oudejaarsavond was vertoond, herhaald. Ook daar ben ik, samen met zoonlief, eens lekker voor gaan zitten. En dan blijkt, als je beide heren het jaar laat doornemen, dat humor is zeer persoonlijks is. Uiteraard komen in beide shows alle hoogte- en dieptepunten van 2014 langs. Maar waar ik de show van Youp “wel leuk” vond heb ik zitten genieten van Guido. Tranen van het lachen en stil van ontroering. Het gekke is dat al tig shows van Youp heb gezien maar dit de eerste was van Guido die ik heb uitgezeten. En waar zit dan dat verschil in ? Daar kom ik dus niet uit. Is het timing?  Is het intonatie? Waarom vind ik de grap van Youp over Loomen wel aardig maar die van Guido over dezelfde bandjes briljant ? Ik had de show van Guido ook opgenomen en was dus in de gelegenheid een paar stukjes ervan terug te kijken en eens wat kritischer te luisteren. Maar nog kwam ik er niet uit. Je kunt humor ook niet forceren. Ik weet van mezelf dat ik van eenvoudige humor houd. Sommige moppen vind ik briljant, terwijl een ander denk “waar gaat dit over?”. Die van het kuikentje bijvoorbeeld is mijn all-time favoriet terwijl menigeen niet ziet wat er zo goed aan is.  

Ook heb ik lang geleden een bijzonder komisch moment meegemaakt met mijn jongste zusje en toen ik dat verhaal onlangs probeerde te vertellen aan mensen die er niet bij waren geweest, kwam ik niet uit mijn woorden. Snikkend van het lachen probeerde ik uit te leggen wat er zo grappig was geweest maar zag de mensen om mij heen de punch echt niet vinden.  En hoe meer ik het probeerde, hoe meer zij het niet zagen. Jaren nadat het is gebeurd kan ik nog buikpijn krijgen van het lachen door alleen aan dat incident te denken.

Ik vraag me ook altijd af of de Guido’s en de Youpjes in deze wereld al op 1 januari beginnen aan de conference van het nieuwe jaar. Hoe zou dat werken ? Loop je dan het hele jaar aantekeningen te maken bij alles wat er gebeurd of bewaar je gewoon de kranten en zie je het wel in december ? Dat laatste zou mijn aanpak zijn maar ik ben in meer dingen iemand die een deadline nodig heeft om iets goeds neer te zetten. En qua humor kan ik dagenlang niet goed weten hoe ik ergens op moet reageren om  vervolgens een ochtend lang zeer gevat uit de hoek komen. Het komt en het gaat, die humor van mij.

Tja,…… Ik spoel Guido nog een stukje terug en moet opnieuw lachen om dezelfde grap. Zelfs als je weet wat er komt is het nog leuk. Vanochtend, 2 januari, lees ik dat Guido wordt aangeklaagd over een filmpje dat hij heeft gebruikt in zijn show. De humor heeft 1 hele dag geduurd en we zijn weer terug tot de orde van de dag. De krant met het bericht wordt ergens in Nederland in een kast gelegd om straks in december hopelijk een inspiratie te zijn voor opnieuw een uur of anderhalf terugblikken en lachen.

Want uiteindelijk is dat het beste wat je kunt doen met alles dat je overkomt. Terug kijken en de humor ervan proberen te vinden. En pijn in je buiken hebben van het lachen.

Ik wens u een humorvol 2015 !

P.s. :   Het is geel, het piept, is donzig zacht en is GEEN kuikentje…… ra, ra, wat is het …?