Bing

Nog een paar dagen voor het weer Kerst is.  Ik heb gezellig de boom gezet. Een echte, want dat ruikt zo lekker. Nou ja, het eerst uur dan. Daarna neemt de lucht van de boerenkool stamppot het toch over en ruikt de boom gewoon naar ons in plaats van wij naar de boom. Het gezeul met zo’n boom van de kerstboomboerderij naar huis, het geprop om dat ding in de auto te krijgen en thuis in de standaard….ik mopper wel maar vind het stiekem toch gewoon leuk. Elk jaar is het ook een klein feestje om de doos met kerstversieringen open te trekken en alle prullaria die in voorgaande jaren verzameld zijn weer in de boom te hangen. Ik mag van mezelf elk jaar 1 nieuwe versiering kopen. Dat lijkt misschien niet veel maar als je al 30 jaar geleden op jezelf bent gaan wonen dat snap je dat de doos inmiddels toch behoorlijk vol zit. Want ik smokkel wel eens met mij eigen regels. Dat moet kunnen. Als ik het niet aan mezelf vertel dan moet dat kunnen.

Mijn eerste kerstboom was een kleintje. Ik woonde op een éénkamer flatje en was dus wat beperkt in de ruimte.  Het budget was nog beperkter dan de ruimte dus ik had bedacht dat ik mijn lucifersdoosjes (ik rookte als een ketter dus die had ik genoeg) zou inpakken als kleine kadootjes. Kadopapiertje erom, lintje erom en ophangen. Tijdens het inpakken van de lucifersdoosjes en  decoreren van de boom had ik gezellig een video op gezet van de film “White Christmas”. Een prachtige zang- en dansfilm uit 1954 met Bing Crosby en Danny Kaye waarin de heren voor Kerst afreizen naar een wintersport-oord om daar geen sneeuw aan te treffen maar wel 2 mooie dames. Aan het eind van de film wacht sneeuw en echte liefde. Kortom, lekker voor het sfeertje en tegen de tijd dat bij Bing de sneeuw eindelijk valt, hij en Rosemary Clooney elkaar kussend in de armen vallen en ik snikkend van ontroering de aftiteling doorspoel was de boom klaar. Ik moet zeggen, het resultaat was niet onverdienstelijk.  De enige investering die ik had gedaan waren de lichtjes en een piek. Voor de rest was de boom gevuld met ….nou ja… afvalmateriaal.

In de jaren die volgde werd Bing Crosby een beetje een vast onderdeel van het opzetten van de  boom.  De decoratie van de boom werd duurder. Er kwamen echte ballen en prachtige versiersels en onverminderd ging de piek pas in de boom als de aftiteling van de film begon. Einde film…boompje klaar.  Pas na een jaar of 10 kwam de klad een beetje in Bing, toen ik een keer “even snel” de boom moest doen wegens andere afspraken. “White Christmas”  duurt toch gauw 2 uur en snel doorspoelen naar het eind is geen optie.  Ondanks dat ik de verhaallijn kan dromen, hele stukken tekst uit mijn hoofd ken en alle liedjes hardop en niet gehinderd door enige vorm van talent woord voor woord meezing, wordt er niet doorgespoeld. Maar door deze ene Kerst zonder Bing bleek de cirkel toch doorbroken. In de jaren die volgde raakte Bing Crosby een beetje op de achtergrond en werd vervangen door kinderliedjes cd’s en Michael Buble. De kleurige zilveren en oranje ballen bleven in de doos en langzaam maar zeker werd mijn kerstboom klassiek rood gedecoreerd en werden de ballen mooier en duurder. Op de tv kwamen kerst films als “Home Alone” en  “The Santa Clause”.  Het plezier van een boom uitzoeken en opzetten is er niet minder om. Het blijft één van de leukere klussen van het jaar en meestal worden direct na het vertrek van de Sint naar Spanje al de dozen met kerst spullen van de zolder gehaald. Ook dit jaar is de boom met veel plezier weer opgezet. Aan de voordeur hangt een kerstkrans en er zitten lichtjes op het keukenraam. Kortom, mijn huis is klaar voor Kerst.

En toen stuitte ik gisteren, toen ik op Bol.com zocht naar iets anders ineens tussen de kerstfilms op “White Christmas”. Het voelde echt alsof je na jaren van afwezigheid een oude vriend onverwacht op straat tegenkomt.  Als in een flashback zag ik mezelf ineens die luciferdoosjes weer inpakken voor mijn eerste boom in dat kleine flatje. Ik klikte op “in winkelwagentje” voor ik er erg in had. Dus maandag wordt Bing thuis bezorgd. Mijnboom staat dan al wel. En ik ga hem echt niet eerst weer leeghalen om hem onder het genot van zoete klanken van Bing’s gezang weer op te tuigen. Nee, dat gaat zelfs mij te ver. Maar ik heb rustige kerstdagen voor de boeg. Veel tijd voor mezelf en weinig afspraken. Dus als iemand vraagt wat ik doe met de Kerst dan weet u het antwoord. Gezellig op de bank …… met Bing.