Dekbed (geschreven 27-7-2013)

Soms doe je dingen waarvan je achteraf weet : dit was geen slim idee en dit HAD IK VOORAF KUNNEN WETEN !!! Zo hadden mijn oudere zus en ik het plan opgevat om vanmiddag een bezoek te brengen aan het Haarlemse filiaal van de IKEA. Juist……..IKEA…..zaterdag middag….U bent waarschijnlijk slimmer dan ik en doorziet de pijnlijke plek direct. Nou is IKEA echt geen slechte winkel. Ik kom er graag en regelmatig en mijn halve huis is met een inbus-sleutel in elkaar geschroefd dus dat is niet het probleem. Het probleem rust in het feit dat wij niet de enige waren die op deze, wat waterige, zaterdagmiddag IKEA een goed idee vonden. De buitenthermometer stond nog ver boven de 26 graden en de eerste onweersbui was al voorbij gekomen maar dat weerhield half Noord-Holland er niet van en-masse richting de Waardepolder te trekken. Bij aankomst op het terrein was het al zoeken naar een vrije parkeerplek. Dat had een teken moeten zijn dat we drukte konden verwachten binnen. Maar nee, wij wurmde ons tussen de mensen door langs de immense draaideur die toegang verschaft tot het Zweedse interieur walhalla. Er kwam ons een geroezemoes vanuit het Smälland tegemoet die zijn weerga niet kent. Het kinderparadijs dat zo typerend is voor IKEA. Het is de bedoeling dat de kinderen daar fijn kunnen spelen zodat vader en moeder ongestoord hun maandinkomen kunnen besteden. De kinderen worden bij het luikje afgegeven voorzien van naam en telefoonnummer en vader en moeder kunnen met een gerust geweten dingen gaan aanschaffen waarvan wij Hollanders de naam niet eens kunnen uitspreken.

We gingen erheen voor dekbedhoezen voor ons jongste Zusje. Zelf had ik niets nodig en ging slechts “voor het gezellig” mee. Ons Zusje, verstandelijk beperkt, en mijn twaalfjarige zoon waren met ons mee gegaan en vinden beiden IKEA een bijzonder leuke winkel. Je kunt er immers elke stoel en elk bed uitproberen. Je mag in de showrooms overal aankomen, alles dat open kan mag open. Elk keukenkastje is voorzien van de uitnodigende tekst “kijk binnen in !!” en dat wordt letterlijk genomen. Ze gaan ook allemaal open. Al zien we 7 keer dezelfde koelkast van de binnenkant, het staat erop dus ze moeten open. En als mijn zoon een stoel probeert dan moet en zal Zusje dezelfde stoel testen. Wij stelden ons dus in op een langdurige rondgang door het pand. Een rondgang die door IKEA wordt gedicteerd door indringende pijlen op het pad waardoor je geen meter van de winkel kan missen. Wij lieten ons slaafs via de voorgestelde route leiden en volgden de meute. Langs kant-en-klaar ingerichte huisjes kwamen we en langs prachtige opgestelde keukens. In het middenpad bakken en rekken vol spullen waarvan we hiervoor niet wisten dat we er echt niet zonder konden. En wat is het goedkoop ! En dus verdwijnt het één en ander in de handige bijgeleverde gele winkeltas. Zusje lief laat net zo makkelijk een knuffel pandabeer in de gele tas glijden en speurt tussen de keukenspullen naar haar-clipjes die er niet zijn. Het pad leidt ons de trap af naar een lagere etage vol verleidelijke hebbedingetjes voor de keuken en de huiskamer. Bij de dekbedhoezen (daar kwamen we voor) was de inmiddels gescoorde winkelwagen al half vol en proberen mijn zus en ik iets uit te zoeken voor het bed van Zusje terwijl zij verstoppertje wil spelen met zoon-lief. In een poging iedereen in de drukte een beetje bij elkaar te houden, een paar dekbedhoezen uit te zoeken die leuk zijn qua kleur, niet lastig in de was en (alstublieft) 100% katoen, terwijl iedereen aandacht wil en zoon en Zusje vechten om de winkelwagen, voel ik mijn energieniveau zakken. Het geroezemoes om mij heen, het geduw van winkelwagens tegen mijn benen en smalle winkelpaden waar 3 mensen tegelijkertijd doorheen willen, ik wordt er GEK van. En ik bedenk me in een helder moment dat dit zo’n gebeuren is waarvan je vooraf al kunt weten dathet GEEN al te slim idee was….. Mijn jongste Zusje zucht eens diep en ik doe met haar mee. Ik krijg een dikke knuffel en een natte kus van haar en verman me. Dus ik besluit dat IK ga dit winnen ! Ik ga mij niet laten kisten door IKEA, door de drukte of door het hoge luchtdruk gehalte. Hop, we gaan weer verder. Langs de enorme hoeveelheid glaswaren, schilderij lijstjes en handige houten opbergrekken. Dwars door de enorme hoge magazijn stellingen waar alle zelf-bouw kasten en de duizenden bijgeleverde inbussleutels in hoge stellingen zijn opgeborgen. We weten zelfs de koopjes hoek te trotseren ! De kassa rij valt mee. Oudere zus rekent af voor Zusje en terwijl we nog bij de kassa staan besluiten we dat we een ijsje mogen als beloning. Ik ben de volgende in lijn bij de kassa. Terwijl ik de aankopen bekijk die zich voor mijn ogen op de rolband naar de kassa glijden realiseer ik me dat IKEA heeft gewonnen. Ik had immers niets nodig. Ik reken € 72,50 af. Mijn God wat heb ik dat ijsje nodig……