Ze is 43 maar kijkt
naar de wereld als een kind van 3. Haar beleving gaat vooral over het hier en
nu. Gisteren kent ze nog wel maar vorig jaar....... En "morgen" is
een begrip dat haar verstandelijke vermogen ver te boven gaat. Haar grote helden
zijn Bassie en Adriaan, en Bert (jawel...van Ernie) gaat waar zij gaat. Zo is
dat in haar wereld. Soms probeer ik me in haar te verplaatsen. Hoe zou dat
zijn, als jij een taal spreekt die uit 10 woorden bestaat (ik heb ze geteld) en
dat een taal is die iedereen om je heen niet spreekt. Je gebaren en je klanken
komen niet verder dan de paar mensen om je heen die jou echt kennen en zelfs
mensen met wie je dagelijks te maken hebt snappen soms niet wat je wilt. Je
moet iemand bij de hand nemen om hen aan te wijzen wat je graag zou willen en
dan nog loopt het soms vast...
Het zou mij mateloos
frustreren maar haar lijkt het niet te raken. Ze heeft geen zorgen over
hypotheek betalen en "wat moeten we morgen eten" maar geniet van
alles dat op haar pad komt. De eenvoudigste dingen brengen haar plezier. Elke
zin die begint met "ga je mee naar'..." brengt goed nieuws ook als
daar alleen maar achteraan komt "de supermarkt". Ik zie haar om de
week en wordt altijd warm van het onthaal dat ik krijg bij aankomst. Een
knuffel waar je een week op kunt teren. "Fijn dat je er bent" en
"mag ik mee" spreekt uit dat simpele gebaar. En fijn vindt ze het om
mee te gaan naar mijn huis. Waar reuring wacht van een kind en dieren,
vriendjes van Romme die langkomen en gezellig met elkaar eten en fijn een
beetje tv kijken. Koffie met een koekje en Agnes die even langs wipt om iets te
brengen. Het leven is voor haar zo simpel dat je soms zou wensen dat je daar
zelf ook iets meer van had. Niet voor iedereen is het duidelijk dat zij ons ook
ook zoveel geeft, de onvoorwaardelijke liefde en ongecompliceerde eenvoud
zetten je soms terug bij jezelf. Ze is altijd blij om mee te gaan met ons maar
(en dat is ook weer goed) altijd net zo blij om op zondag weer terug te gaan
naar haar huis. Waar de regelmaat haar stabiliteit geeft. Waar vandaag alles
gaat zoals gisteren en morgen alles gaat zoals vandaag.
Kortom, waar het leven
fijn is als je 43 bent maar naar de wereld kijkt als een kind van
3..................
